Το χρώμα είναι επαγγελματικό και το σενάριο είναι απίστευτα καλογραμμένο, χωρίς να κάνει πουθενά κοιλιά. Καλύπτει πραγματικά όλα τα βασικά σημεία της ιστορίας της Μεγαλονήσου, από τη δημιουργία της μέχρι σήμερα, αν και δε φτάνει μέχρι τον Χαρούλη, ο οποίος παρόλαυτα, το τίμησε κατ’ ιδίαν. Δείτε εδώ

Το ενδιαφέρον για μένα είναι πως κάθε φορά μια κομική αφήγηση ενεργοποιεί την «ερμηνευτική κληρονομιά» που συνοδεύει την ιστορία που αφηγείται.

Η καταπληκτική δουλειά του Παναγιώτη Γιάκα, δείχνει τι μπορεί να γίνει όταν συνδυαστεί το μεράκι, η προσπάθεια, η φαντασία και η όρεξη για δουλειά. Έχουμε πολλές δυνατότητες σαν χώρος και σαν λαός, αρκεί να τις εκμεταλλευτούμε και να προσπαθήσουμε.